cerkak cita cita

GEGAYUHANKU DADI DOKTER

Aku ngelamun, ndelengake njobo ing kamarku. Angin kang sumilir nyenggoli kanthi alus. Godhong-godhong padha obah uga ana kang rontok. Hawane adhem, krasa penak ana ati. Pikiranku tekan ngendi-endi. Aku mikirke, menawa aku wis dhewasa, aku arep dadi opo.

Gegayuhan. Kabeh wong mesti nduwe gegayutan, uga aku. Gegayutan wong siji lan sijine mesti bedho, ana kang pengen dadi polisi, dokter, guru, perawat, pilot, lan sapanunggale. Intine, kabeh wong pengen sukses. Nanging, supaya gegayutan iku bisa kelakon lan dadi sukses ya kudu ana usaha lan pengorbanan. Usaha iku ora gampang, ana ing tengah-tengahe dalan mesti ana penghalang. Penghalang ana werna-werna, ana penghalang kang gampang dilewati. Nanging uga ana kang angel.

Kayata aku. Aku ya nduweni cita-cita utawa gegayutan. Gegayutanku ora bedho karo wong liya, yaiku SUKSES. Ora mung sukses ana ing donya, uga ana akherat. Suksesku ana ing donya iku bisa damel Bapak lan Ibu seneng, bangga nduwe anak kaya aku. Bisa balas budi kang opo sik uwes diwenehake Bapak lan Ibu kanggo aku. Nanging, aku ngerti menawa kabeh iku mau ora bisa kelakon kanggo balas budi tekno kang sampun diwenehake Bapak Ibu kanggo aku akeh banget. Opo maneh katresnanane. Aku ya pengen menawa aku wis sukses bisa ndadekake kepenginane Bapak lan Ibu, yaiku bisa Haji. Bisa ndelok kahanan Mekkah saka cedhak, ora mung ndelok ana ing siaran televisi. Lan bisa dadi haji kang mabrur. Suksesku ing akherat yaiku bisa munggah surga menawa aku wis dipundhut kalian Gusti Allah.

Gegayutanku supaya bisa sukses pengen dadi pegawai ana kantor perpajakan. Dak pikir dadi pegawai iku penak. Panggonane adhem, wangi, kepenak, uga bayare ya kepitung okeh. Pegawai perpajakan iku gaweane ngitung pajak, lan nglayani wong kang arep bayar pajak.

Supaya gegayutanku iku bisa kelakon, mesti mbutuhake usaha kang ora gampang. Saiki aku kudu sregep sinau supaya bisa lulus SMP kanthi biji kang apik. Terus bisa nerusake ana ing SMA kang uga apik. Sakwise lulus SMA, aku kudu nerusake kuliah. Kuliahe ya kudu pas karo jurusan supaya bisa dadi pegawai perpajakan. Aku kudu tenanan le sekolah supaya bisa lulus lan dadi kumlot, yaiku mahasisiwi kang oleh biji paling apik utawa paling dhuwur ketimbang liyane.

Golek gawean iku ora gampang, mula kudu sabar lan ora gampang putus asa. Nanging, ya ora bisa mung sangu kepinteran lan sregep sianu. Kabeh iku kudu karo donga. Supaya diwenehi kemudahan kaliyan Gusti Ingkang Maha Agung.

Jaman saiki, okeh pegawai perpajakan kang podho korupsi. Nanging, adu kuwi kekarepanku menawa dadi pegawai perpajakan. Aku pengen dadi generasi muda kang sae. Aku arep dadi pegawai ingkang jujur, tanggung jawab, bisa konsisten, lan paling penting mboten korupsi. Mulai saiki aku sregep sinau, sregep sholat supaya imanku kuat ora kegoda karo korupsi, lan ora gampang putus asa.

Wayah saya sore, srengenge wis ana kulon siap arep ganti karo padange mbulan. Ra ngertia Ibu wis ana mburiku lan ngendika “Jendela mu kuwi gek ditutup, ndak lemute do mlebu!”. Aku kaget, lamunanku buyar. Aku noleh lan ndelokke Ibu, bingung arep mangsuli opo. Aku banjur manthuk ethok-ethok ngerti opo kang didhawuhi Ibu mau.

            Teros pas dina Setu, nalika jam pelajaran kang pungkasan, Pak Dhoyo guru BK ing SMP TUNA BANGSA mlebu ing kelas 9A. Ing kono Pak Dhoyo  ngandakke marang kabeh siswa kang intine arep dianakke lomba Cerdas Cermat kanggo nyemarakke ulang taun sekolah sesuk dina Selasa. Kabeh kelas diwajibake ngirimake paling okeh 3 wakil kanggo melu lomba kui. Hadiah e lumayan gedhe kalebu sertifikat, piagam, uga duit pembinaan.

Siti, Tono, Santi, bocah telu kang makili maju seko kelas A. Ketelu bocah kui kalebu bocah seng ‘mletik’ ing kelas A. Tono bocah sregep uga jago bab Matematika. Siti bocah kang ulet uga jago bab IPA. Sijine Santi wakil ketua kelas sing tegas uga jago bab Bahasa Inggris. Nanging Santi ngroso minder utowo ora yakin nek dheweke bisa menang lomba mungsuh Tono karo Siti, kanyatan bijine Santi iseh kalah apik karo Tono uga Siti. Santi kepingin banget melu uga ngarepake yen dheweke bakalan menang lomba. Ibarat pepatah ‘merasa kalah sebelum berperang’. Nanging akeh kancane Santi sing ndukung lan percoyo yen Santi biso menang anggone maju lomba.

Santi cerita karo ibu bapak e naliko wis tekan omah. “Pak, buk, Santi dikon makili kelas kanggo maju lomba cerdas cermat mbesuk Selasa. Nenging, Santi ngroso ora yakin anggone bisa entuk juara, amarga Tono karo Siti uga maju lomba e buk. Tapi Santi kepingin banget melu”. Ujare Santi karo ngroyok. “Santi, koe ojo putus asa, yen koe karep melu lomba, koe yo kudu yakin anggonee koe iso menang lomba. Koe yo kudu usaha sinau seko saiki. Bab opo seng kirone koe urung paham takon marang koncomu, yen perlu takon marang guru mu. Koe kudu yakin nek koe iso ndongo, nyuwun marang Gusti supoyo lancar anggonmu maju lomba”. Wewantine bapak kanggo Santi. Ing kono Santi dadi maleh, seng maune ora yakin bakalan menang saiki dadi yakin anggone biso menang. Tekad e Santi soyo gedhe anggone maju lomba. Santi percoyo marang awake dewe, yen dewekke ora kalah karo Tono lan Siti.

Santi saiki dadi mundak sregep anggone sinau, opo sing Santi ngroso durung biso Santi takokake marang kanca uga gurune. Santi uga dadi sregep anggone ndedonga marang Gusti nyuwun diparingi lancar lan sukses anggone maju lomba. Ono sekolahan Santi di takone karo Pak Dibyo, “Piye Santi anggonmu maju lomba sesuk, uwis siap urung?”. “Nggih pak, Santi sampun mantep anggene tumut lomba mbenjang, kulo yakin pak yen Santi mboten kalah kaliyan rencang sanes”. Jawabe Santi. “Nah, dadi bocah kudu koyo ngono..Semangat. sok sopo wae sing gedhe tekad e, dibarengi karo usaha lan ndedongo bapak yakin pasti kasil anggone dewekke usaha. Koyo paribasan ulat madhep ati karep, sing temen bakal tinemu. Semangat Santi”. Ujare Pak Dibyo mbombong Santi.

Dino Seloso awan sak uwise pelajaran rampung, lomba cerdas cermat di mulai. Bocah-bocah wakil seko kelas A nganti E mlebu neng ruang kelas 7C. Ono 15 siswa sing maju lomba. Bu Sri mbagi soal uga lembar jawabe. Soal cacahe 15 kang kalebu  pelajaran IPA, Matematika, Bahasa Indonesia, serto Bahasa Inggris. Santi mantep anggone nggarap. Ing atine Santi yakin anggone menang lomba. Wektune 2 jam wis kalewati, kabeh jawaban dikumpulake meneh nggone Bu Sri, banjur bocah-bocah mau podo mulih.

Seminggu sakwise lomba, pas upacara dino senin Pak Dibyo ngumumake sopo sing menang lomba cerdas cermat wingi. Santi wes deg-degan, awake adem panas ra karuan. Ora dinyono nyono Santi menang juara 2, dheweke iso ngalahake Tono lan Siti. Santi seneng banget nalika maju nampani hadiah e.

Pas kui aku termotivasi nakaku arep dadi dokter.

Dokter iku wong sing nduwe sabar utawa wong marasake awakmu sing lara . Dokter  bisa ngobati penyakit nandhang dening  pasien . Nalika aku tuwuh munggah , aku bakal dadi dokter . Amarga dokter iku wong kang berjasa banget.  Aku pengin dadi dokter amarga bisa ngobati pasien kena pengaruh saka penyakit . Lan ing wayahe aku sinau dadi pinter, supaya aku bisa dadi dokter . Amarga nalika kita padha dicekel bocah kita tansah dibahagiakan wong tuwane . Nanging nalika kita arep bakal sukses , kita perlu wong tuwané seneng .

                                              
             Nalika aku bocah , aku tansah tresna marang wong lawas , nanging wis wektu gedhe , kita ngirim tresna wong tuwane kita . Aku nduwe cita cita dadi dokter, amarga nalika bocah nalika aku lara lan aku iki dijupuk menyang dokter . Banjur aku bakal dadi dokter amarga aku iki nggoleki wong sing ing pain , lan aku weruh menyang dokter sing perjuangan kanggo nambani sing sabar . Carane gedhe layanan saka dokter nalika nambani pasien . Lan aku arep sinau dadi pinter supaya aku bisa entuk dadi dhokter .

            Lan Dokter wis ono matopia kanggo pasien sing lagi lara . Layanan saka dokter aku ora bakal lali . Amarga Dokter  bantuan lan kurban kanggo tamba penyakit marang wong kang ing pain . Ora bakal lali layanan saka Dokter banget gedhe sing onomatopia kanggo siji gesang . Yen sampeyan lagi lara , wis ngewangi waras , sampeyan invaluable layanan karo dhuwit . Aku bakal nginget jasane panjenengan, ora lali layanan gedhe tenan .

            Menawa ora ana , wong iku bakal ketemu kanggo ngadhepi penyakit dheweke . Pramila aku dadi dokter supaya aku bisa bantuan wong kang ing pain.